Πολλές φορές μου λένε ότι το ηλεκτρικό αυτοκίνητο αποκτά νόημα ύπαρξης μόνο όταν κινείται με «καθαρή» ηλεκτρική ενέργεια. Η θέση αυτή αποτελεί βέβαια υπερβολή, αφού το ηλεκτρικό αυτοκίνητο έχει νόημα ύπαρξης πάντοτε. Όμως, δείχνει ταυτόχρονα και τον επιθυμητό στόχο της απόλυτα «καθαρής» μετακίνησης, τον οποίο μόνο η ηλεκτροκίνηση μπορεί να επιτύχει. Άλλωστε στη καθημερινή ζωή, η υπερβολή συχνά αποδεικνύεται δημιουργικό στοιχείο γιατί εξάπτει τη φαντασία και καλλιεργεί γόνιμες προσδοκίες.
Η φύση μας παρέχει αφειδώς καθαρή ενέργεια, κυρίως με τη μορφή της ηλιακής ακτινοβολίας. Η ακτινοβολία αυτή, προσεγγίζοντας τη γήινη ατμόσφαιρα αποκτά διάφορες μορφές όπως είναι οι άνεμοι, τα κύματα, οι βροχές και οι λιακάδες. Η μετατροπή αυτών των μορφών σε καθαρή ηλεκτρική ενέργεια, είναι απόλυτα εφικτή και βεβαίως εφαρμόζεται, όμως δεν καλύπτει το σύνολο των σημερινών αναγκών μας – ενώ θεωρητικά θα μπορούσε – για διάφορους οικονομοτεχνικούς λόγους.
Τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, αποτελούν ακριβώς το μεταφορικό μέσο που μπορεί να αξιοποιήσει την καθαρή ηλεκτρική ενέργεια και το γεγονός αυτό λειτουργεί σαν πρόκληση.
Για παράδειγμα, όλοι θα θέλαμε να έχουμε ένα αυτοκίνητο που να κινείται με ηλιακή ενέργεια.
Πριν από την έναρξη των Ολυμπιακών αγώνων της Αθήνας του 2004, συνέρευσαν στη χώρα μας, προερχόμενα από τις άκρες της Γής, πολλά πανάλαφρα πειραματικά μονοθέσια ηλιακά αυτοκίνητα, κατασκευασμένα από πανεπιστημιακές ομάδες σπουδαστών, τα οποία κινήθηκαν σε διαδρομές πολλών εκατοντάδων χιλιομέτρων μόνο με την ηλιακή ενέργεια των φωτοβολταϊκών τους στοιχείων.
Για την ιστορική καταγραφή της ελληνικής συμβολής, αξίζει να αναφερθεί ότι στην εκδήλωση συμμετέσχε επιτυχώς ηλιακό αυτοκίνητο κατασκευασμένο από το Πανεπιστήμιο των Πατρών. Επίσης άξια αναφοράς είναι και η, με πρωτοβουλία της Ελλάδας, δημιουργία μιας κατηγορίας ηλιακών οχημάτων με το όνομα «Olympia Class», η οποία αποφασίσθηκε και συμφωνήθηκε σε ειδική τελετή που έγινε στο Δημαρχείο της Αρχαίας Ολυμπίας και η οποία σήμερα πρωτοστατεί στον παγκόσμιο χώρο.
Όμως οι ερευνητικές κατασκευές των ηλιακών οχημάτων δεν έχουν σχέση με τα αυτοκίνητα που χρειαζόμαστε για τις μετακινήσεις μας. Τα μεγέθη, τα βάρη και οι χρήσεις είναι απαγορευτικά για την αξιοποίηση της αντίστοιχης τεχνολογίας.
Άλλες όμως εφαρμογές συνδέουν πρακτικά την ηλεκτρική κίνηση με την καθαρή ηλεκτρική ενέργεια, επιβεβαιώνοντας έτσι την προσδοκία μας ότι, στο όχι μακρινό μέλλον, όλα τα ηλεκτρικά οχήματα θα δικαιώνουν απόλυτα τον χαρακτηρισμό τους ως «μηδενικής ρύπανσης».
Βορειοευρωπαίος πάροχος ηλεκτρικής ενέργειας, διαφήμιζε πρόσφατα ότι δεσμεύεται να εξασφαλίζει, σε συμβεβλημένα μαζί του ηλεκτρικά αυτοκίνητα, αποκλειστικά και μόνο καθαρή ηλεκτρική ενέργεια για την κίνησή τους. Στην πραγματικότητα βέβαια, η υποχρέωση που αναλάμβανε ήταν να διοχετεύει στο δίκτυο ηλεκτρική ενέργεια, παραγόμενη από ανανεώσιμες πηγές, που να κάλυπτε το σύνολο των καταναλώσεων αυτών των αυτοκινήτων.
Σε άλλες περιπτώσεις, μικρές ή μεγαλύτερες εγκαταστάσεις ηλεκτροπαραγωγής με φωτοβολταϊκά στοιχεία ή και με μικρές ανεμογεννήτριες, υποστηρίζουν πλήρως ή μερικώς τα συνδεδεμένα με αυτές σημεία φόρτισης ηλεκτρικών αυτοκινήτων.
Μικρή συμμετοχή καθαρής ηλεκτρικής ενέργειας, στην ενεργειακή κατανάλωση ηλεκτρικού ή υβριδικού αυτοκινήτου, διατίθεται από πολλούς κατασκευαστές και με τη μορφή φωτοβολταϊκών στοιχείων ενσωματωμένων στην οροφή του αυτοκινήτου.
Το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, με την πάροδο του χρόνου, θα γίνονται ολοένα και «καθαρότερα» και τελικά θα μας οδηγήσουν σε ένα απόλυτα φιλικό προς το περιβάλλον μεταφορικό σύστημα, το οποίο θα αξιοποιεί στο μέγιστο δυνατό βαθμό ηλεκτρική ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές.
