Το ερώτημα που τέθηκε σε δημοσιότητα στις ΗΠΑ είναι πολύ ενδιαφέρον και σχετίζεται άμεσα με τους προβληματισμούς που αντιμετωπίζει σήμερα ένας υποψήφιος αγοραστής καινούργιου αυτοκινήτου.
- Πώς είναι άραγε η οδήγηση ενός σύγχρονου ηλεκτρικού αυτοκινήτου;
Η ….. ανεστραμμένη απάντηση που έδωσε μια οδηγός είναι πράγματι ενδιαφέρουσα αν και διατυπωμένη με κάπως εμφαντικό τρόπο.
– Αφήστε με να απαντήσω, είπε, σε ένα κάπως διαφορετικότερο ερώτημα.
- Πως είναι η οδήγηση ενός βενζινοκίνητου αυτοκινήτου για κάποιον(α) που επί 6 μήνες οδηγούσε ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο τελευταίας τεχνολογίας;
«Ω, Θεούλη μου, δώσε μου πίσω το ηλεκτρικό μου αυτοκίνητο!»
Πρώτα από όλα ζαλίζομαι από την πληθώρα των οργάνων, των κουμπιών, των διακοπτών και των στομίων αερισμού που με περιτριγυρίζουν και τα οποία είναι όλα μαρκαρισμένα με μυστικιστικά σύμβολα και φωτεινά στίγματα. Αισθάνομαι πολύ περιορισμένη πίσω από ένα ψηλό πίνακα οργάνων, ανάμεσα σε μεγάλου πάχους πόρτες και κάτω από μια πολύ κλειστή οροφή καμπίνας που περιορίζει τον ουρανό.
Χρειάζομαι κάποιες στιγμές για να συγκεντρώσω τις σκέψεις μου. Α, ναι, πρέπει να βάλω εμπρός το αυτοκίνητο. Υπάρχει ένα κουμπί για τη λειτουργία αυτή. Πιέζω το κουμπί της εκκίνησης και αμέσως ανταμείβομαι με τον θόρυβο και τον κραδασμό της λειτουργίας του βενζινοκινητήρα που ζωντάνεψε. Με εντυπωσιάζει ο τρόπος με τον οποίο ο ήχος και η δόνηση περνάνε στο εσωτερικό του αυτοκινήτου. Αισθάνομαι σαν να έχω μετακινηθεί πίσω στο χρόνο.
Μετακινώ το δεξί μοχλό του τιμονιού προς τα κάτω. Οι υαλοκαθαριστήρες ξεκινούν αμέσως. Λάθος, δεν είναι ο σωστός μοχλός για να βάλω ταχύτητα. Για το σκοπό αυτό υπάρχει ένα άλλος μοχλός ανάμεσα στα καθίσματα. Τον μεταχειρίζομαι και πιέζω το πεντάλ της επιτάχυνσης. Έχω την αίσθηση ότι μεσολαβεί κάποιο ενοχλητικό χρονικό διάστημα πριν αρχίσει το αυτοκίνητο να κινείται. Ο ήχος του κινητήρα δυναμώνει και γίνεται οξύτερος. Η παρουσία της μηχανής γίνεται ολοένα και πιο έντονη καθώς το αυτοκίνητο επιταχύνει και ο ήχος της μοιάζει σαν ένα είδος διαμαρτυρίας.
Βγαίνω στο δρόμο. Είμαι λίγο τσιτωμένη. Οι αισθήσεις μου έχουν οξυνθεί. Αισθάνομαι άβολα. Πλησιάζω ένα σήμα «Στοπ» και σηκώνω το πόδι μου από το γκάζι. Το αυτοκίνητο συνεχίζει απτόητο την προς τα εμπρός πορεία του. Με μια νευρική κίνηση πατάω τα φρένα και ακούω τον ήχο του υλικού τριβής πάνω στους δίσκους. Ε, βέβαια, δεν υπάρχει η ανάκτηση ενέργειας που θα φρενάρει ομαλά το αυτοκίνητο. Όλα με κάνουν να συνειδητοποιώ ότι η οδήγηση τώρα απαιτεί περισσότερη δραστηριότητα.
Πρέπει να συνηθίσω σε διάφορα πράγματα όπως το να επιβραδύνω το αυτοκίνητο πριν από τη στροφή και να κοιτάω το ταχύμετρο για τη συμμόρφωσή μου με τον κώδικα.
Πράγματι μου λείπει το ηλεκτρικό μου αυτοκίνητο.
Ρίχνω μια ματιά στο δείκτη καυσίμου. Βρίσκεται στο ένα τέταρτο περίπου και αποφασίζω να γεμίσω το ρεζερβουάρ. Στο πρώτο πρατήριο καυσίμων οι πινακίδες δείχνουν τιμή 3,04 δολάρια το γαλόνι για την αμόλυβδη. Αποφασίζω να συνεχίσω το δρόμο μου ελπίζοντας σε μια καλύτερη τιμή σε επόμενο πρατήριο και πράγματι δικαιώνομαι. Στο πρατήριο που σταματάω η τιμή έχει κατέβει στα 2,89 δολάρια το γαλόνι. Συνειδητοποιώ ότι έχω να σταθώ σε πρατήριο καυσίμων εδώ και πολλούς μήνες. Είναι κάτι που το έκανα παλαιότερα τουλάχιστο κάθε εβδομάδα και όμως τώρα πρέπει να ξαναθυμηθώ πως χειρίζεσαι την αντλία για να γεμίσεις με καύσιμο και πως στη συνέχεια τακτοποιείς το λογαριασμό σου. Μου λείπει η ευκολία του παρκαρίσματος στο σπίτι, η πανεύκολη ηλεκτρική σύνδεση με το Wall Box που με περιμένει εκεί και η πληρωμή που συσσωματώνεται στο μηνιαίο λογαριασμό ηλεκτρικής ενέργειας χωρίς καμιά ιδιαίτερη διαδικασία. Φυσικά στην κατάσταση που είμαι τώρα δυσκολεύομαι να κάνω συγκρίσεις του κόστους κίνησης αλλά είμαι βέβαιη ότι το αποτέλεσμα θα είναι υπέρ του ηλεκτρικού μου αυτοκινήτου.
Μπαίνω στον αυτοκινητόδρομο. Πιέζω το γκάζι προκειμένου να συγχρονιστώ με τη γρήγορη κυκλοφορία. Η επιτάχυνση είναι μάλλον χλιαρή. Αποφασίζω να ακούσω λίγη μουσική. Καταφέρνω να βρω κάποιο από τα μουσικά κανάλια όμως ο συνδυασμός του ήχου της μηχανής και του θορύβου του δρόμου με τη μουσική του καναλιού κάπως με απογοητεύει και κλείνω το ραδιόφωνο.
Σκέπτομαι ότι με το ηλεκτρικό μου αυτοκίνητο θα είχα ενεργοποιήσει τώρα τη λειτουργία Navigate, θα είχα καθίσει αναπαυτικότατα στο κάθισμά μου και θα άφηνα το σύστημα να κάνει μόνο του το 95% της οδήγησης απολαμβάνοντας τη μουσική μου.
Πράγματι μου λείπει το ηλεκτρικό μου αυτοκίνητο.
- Πώς είναι λοιπόν η οδήγηση ενός σύγχρονου ηλεκτρικού αυτοκινήτου;
- Όπως τίποτα από αυτά που έχετε οδηγήσει μέχρι σήμερα. Εκτός βέβαια εάν είχατε πριν ένα άλλο ηλεκτρικό αυτοκίνητο
