Η ηλεκτροκίνηση των αυτοκινήτων μόλις τώρα αρχίζει να δείχνει τις δυνατότητες που διαθέτει και τις εκπλήξεις που μας επιφυλάσσει. Η φόρτιση των ηλεκτρικών αυτοκινήτων, για την οποία εγκαθίστανται με πυρετώδη ρυθμό ιδιωτικά και κοινόχρηστα σημεία ηλεκτροπαροχής, μπορεί στο εγγύς μέλλον να πάρει και μια διαφορετική μορφή. Μπορεί να εγκαταλείψει το γνωστό καλώδιο που συνδέει το αυτοκίνητο με την πηγή ηλεκτρικής ενέργειας σε όλη τη διάρκεια της φόρτισης και να το αντικαταστήσει με ένα ηλεκτρομαγνητικό πεδίο. Η “ασύρματη” ή “επαγωγική” μετάδοση ηλεκτρικής ενέργειας δεν είναι κάτι το καινούργιο βέβαια, αλλά η πρακτική εφαρμογή της στα ηλεκτρικά και στα plug-in υβριδικά αυτοκίνητα ανοίγει νέους ορίζοντες. Το σχήμα που ακολουθεί δείχνει τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί αυτή η εφαρμογή.
Ένας ηλεκτρομαγνητικός εκπομπός ενέργειας, ενσωματωμένος στο δάπεδο της θέσης στάθμευσης, συνδέεται υπογείως με το δίκτυο παροχής της ηλεκτρικής ενέργειας και δημιουργεί το μαγνητικό πεδίο επαγωγής της στον δέκτη ενέργειας που βρίσκεται στο κάτω μέρος του αυτοκινήτου. Το αυτοκίνητο σταθμεύει με τρόπο τέτοιο ώστε οι κεφαλές εκπομπού και δέκτη να βρίσκονται επακριβώς αντικριστές και να επιτυγχάνεται έτσι η μεγαλύτερη δυνατή απόδοση της επαγωγής. Για την ευθυγράμμιση αυτή χρησιμοποιείται συνήθως μια βοηθητική διάταξη που καθοδηγεί τον οδηγό. Αυτόματα και χωρίς οποιονδήποτε άλλο χειρισμό αρχίζει η φόρτιση του αυτοκινήτου.
Τα πλεονεκτήματα είναι πολλά. Η φόρτιση γίνεται κάτω από οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες χωρίς να ταλαιπωρηθεί ο οδηγός με συνδέσεις καλωδίων και άλλες διαδικασίες. Το σύστημα είναι σχεδόν αόρατο και σε μεγάλο βαθμό προστατευμένο έναντι βανδαλισμών και κλοπών. Δεν παρουσιάζει τα γνωστά προβλήματα ασυμβατότητας στους ακροσυνδέσμους των καλωδίων και το κυριότερο δημιουργεί ιδανικές συνθήκες φόρτισης σε ηλεκτρικά οχήματα μαζικής μεταφοράς προσώπων ή φορτίων τα οποία κάνουν σχετικά σύντομες στάσεις σε προκαθορισμένα σημεία στα οποία, με τη μέθοδο αυτή, θα μπορούν να κάνουν τμηματικές φορτίσεις χωρίς καν ο οδηγός να μετακινηθεί από τη θέση του.
Για παράδειγμα, στην πόλη Milton Keynes της Αγγλίας η λεωφορειακή γραμμή αρ. 7 σχεδιάζεται να γίνει ηλεκτρική. Τα λεωφορεία θα φορτίζουν τμηματικά και πολλές φορές την ημέρα κατά τη διάρκεια της στάθμευσής τους στα δύο άκρα της γραμμής, όπου και θα βρίσκονται εγκατεστημένες οι μονάδες επαγωγικής φόρτισης. Το όλο σύστημα θα είναι έτσι μελετημένο ώστε τα λεωφορεία να κινούνται συνεχώς χωρίς ποτέ οι συσσωρευτές τους να αποφορτίζονται κάτω από τη στάθμη φόρτισης του 35% της χωρητικότητάς τους.
Τα φιλόδοξα σχέδια όμως δε σταματάνε εδώ. Πέρα από την περιγραφείσα «στατική» επαγωγική φόρτιση ετοιμάζεται και η «δυναμική». Στην εφαρμογή αυτή, το αυτοκίνητο δεν θα χρειάζεται να σταθεί πάνω από την κεφαλή του εκπομπού ενέργειας για να φορτίσει αλλά θα περνάει χωρίς να επιβραδύνει καθόλου πάνω από ειδικές επιμήκεις διατάξεις εκπομπών ενέργειας ενσωματωμένων στην κατασκευή του δρόμου. Το αποτέλεσμα είναι ότι θα φορτίζει τμηματικά χωρίς να διακόπτει την κίνηση του. Ήδη βρίσκεται στα σχέδια μια πίστα αγώνων για ηλεκτρικά αυτοκίνητα η οποία θα διαθέτει αυτού του είδους την υποδομή.
Τέλος θα πρέπει να αναφερθεί ότι οι μεγάλοι κατασκευαστές ηλεκτρικών ή plug-in υβριδικών αυτοκινήτων ετοιμάζονται ήδη να θέσουν στην κυκλοφορία μοντέλα με δυνατότητες επαγωγικής φόρτισης. Στο Σαλόνι του Πεκίνου παρουσιάσθηκε από την Audi ένα τέτοιο μοντέλο. Επίσης οι εταιρείες Volvo, Toyota κλπ προχωρούν προς την ίδια κατεύθυνση. Τι άλλο άραγε να περιμένουμε;
